Politiek gaat, onder de dekmantel van allerlei nobele doelstellingen, uitsluitend over het uitoefenen van macht over anderen en de behartiging van de belangen die worden vertegenwoordigd. Vanuit dit perspectief is het begrijpelijk dat generaties politici het als de normaalste zaak van de wereld zijn gaan beschouwen om burgers en hun nakomelingen op te zadelen met de wrange vruchten daarvan. Aangezien de rekening van dit alles uiteindelijk bij de burger wordt neergelegd, wordt deze tot hun economische slaaf gemaakt.
Wij denken vrij te zijn, doen er alles aan om iets van ons leven te maken, doch kunnen niet ontsnappen aan de constante stroom van wetten en regels die ons handelen beperken en die de vruchten van onze arbeid afpakken. Dit is slavernij in zijn subtielste vorm. Wat dit nu precies met beschaving van doen heeft is mij volstrekt onduidelijk.
Zolang wij en op maatschappelijk niveau hierover niet gaan nadenken en ons de propaganda van de staat en de mainstream media ons wel laten gevallen, zal er niets veranderen. Het concept van de staat en democratie is net als de andere vormen die al zijn uitgeprobeerd, een van de aller slechtste vormen van bestuur. Het is en blijft dictatuur. Immers, in de kern draait ook deze bestuursvorm op het gegeven dat een elite op basis van dwang en geweld over anderen regeert. Dit heeft niets met individuele vrijheid te maken, doch alles met slavernij. Of zoals de Amerikaanse schrijfster Ayn Rand het zegt: “Een rationele geest werkt niet onder dwang… een pistool is geen argument.” Waarom zouden wij hiermee genoegen moeten nemen?
De natuurlijke staat van de mens is vrijheid . Niemand wordt als slaaf geboren. Wij worden tot slaaf gemaakt. En dat proces is tot op heden gaande.
Bij een werkelijk vrij mens behoort een vrije samenleving. Deze samenleving kenmerkt zich doordat mensen de vrijheid hebben om hun leven naar eigen inzicht inhoud en vorm te geven. Daarbij dient men zich wel te onthouden van de toepassing van dwang en geweld ten opzichte van een ander of diens eigendommen. De economische manier van leven prevaleert. Deze manier van leven is gebaseerd op behoefte, op vraag en aanbod, op zelfregulering en zelforganisatie.
Het is mijn visie dat alleen vanuit vrijheid een mens tot volledige zelfontplooiing en wasdom kan komen. De vrije samenleving faciliteert de mens hierin. De mens is dan vrij om die keuzes te maken waarvan hij verwacht dat deze zijn geluk en welzijn zullen vergroten. In een samenleving waarin over hem macht wordt uitgeoefend, wordt de mens juist in zijn ontwikkeling belemmerd. Als slaaf dient hij zich uitsluitend te richten op dat wat van hem wordt verlangd. In het geval van de schuldencrisis van banken en nationale staten is dat de ‘bail-out’ van degenen die daarvoor verantwoordelijk zijn.
Bron: Mr. drs. Kim Tjoa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten